به عنوان مثال داروهای ناپروکسن و ایبوپروفن که می توانند: التهاب را کاهش دهند.
ترکیبی از آزمایش خون و ادرار، علائم و معاینه فیزیکی منجر به تشخیص لوپوس می شود.
التهابات ناشی از لوپوس می تواند به سیستم گوارش گسترش یابد و به اندام هایی مانند پانکراس و کبد آسیب هایی وارد کند. این بیماری همچنین می تواند باعث نشت پروتئین از روده شود.
علاوه بر این، این عامل با بروز مشکلات بارداری، مثل: سقط جنین، هم در ارتباط است.
بیماری لوپوس اریتماتوز سیستمیک میتواند باعث التهاب در پوست، مفاصل، ریه، کلیه، خون، قلب و یا ترکیبی از موارد گفته شده شود.
در نتیجه علائم بیماری مدام وخیم میشوند. مگر اینکه در محیط با نور بسیار کم زندگی کنند. برای آشنایی با سایر انواع حساسیت ها کلیک کنید.
بعضی از ژن های داخل بدن به سیستم ایمنی کمک می کنند تا فعالیت هایش را انجام دهد.
در حدود یک سوم افراد مبتلا به لوپوس، باعث ایجاد یک بیماری خود ایمنی اضافی می شوند از قبیل بیماری خود ایمنی تیروئید، به ویژه نوعی که باعث کم تحرکی غده تیروئید می شود.
از زمان عود بیماری، علائم لوپوس هم ظاهر می شوند. پس از بازه هایی که بیماری عود می کند، بازه ای می رسد که هیچ علامتی در فرد مشاهده نمی شود.
اما گاهی شدت التهاب اندامها و اختلال در عملکرد کلیهها به حدی است که فرد فوت میکند.
اگر عوامل دیگری باعث افزایش خطر کلی شما شوند، پزشک در مورد تجویز داروهای ضد التهابی احتیاط عمل خواهد کرد، به عنوان مثال: سیگار کشیدن
اگر التهاب به خود ریه ها گسترش یابد، ممکن است باعث زخم ریوی شود. وجود اسکار در ریه، میزان جذب اکسیژن توسط جریان خون کاهش می یابد.
اگر لوپوس دارید باید از قرص های پیشگیری از بارداری استفاده کنید شفا یافتگان بیماری لوپوس که حاوی هورمون پروژسترون و مقدار کمی هورمون استروژن است و یا می توانید از روشهای فیزیکی جلوگیری کننده از بارداری مانند کاندوم استفاده کنید. این کار به این دلیل است که هورمون استروژن به احتمال زیاد باعث تشدید بیماری میشود. اگر تحت درمان با داروهای استروئیدی هستید، باید از داروهای ضد بارداری مدروکسی پروژسترون استات که به صورت تزریقی تجویز می شود، اجتناب کنید.
به عنوان مثال قرص نیفدیپین و تزریق ایلوپروست که برای بهبود گردش خون در رگ های خونی استفاده می شود.